Gisteren gaf ik een inspiratieworkshop over Kunst & Natuur i.s.m. IVNnatuureducatie en Kunstloc, aan leerkrachten van diverse basisscholen.
Mensen gooien de bloemen weg als ze verdort raken.
Maar er zit schoonheid in verdorde bloemen. Het leven heeft er in gezeten en is nu vertrokken.
De kleuren zijn anders, de vormen zijn anders, de geur is anders, de hele beleving is dus anders.
Ik vroeg de leerkrachten om eens een bos tulpen te laten staan in de klas.
Laat ze maar indrogen, kijk eens wat er gebeurd en maak er dagelijks een foto van om het hele proces in beeld te krijgen.
We bekeken foto’s van gedroogde tulpenblaadjes; ik had deze blaadjes gefotografeerd op de lichtbak, je kunt er dan doorheen kijken en ziet prachtige details.
We zagen er allemaal iets anders in: lieveheersbeestjes, oesters, wormpjes, blaadjes, insecten, beestjes, vlindertjes, vogeltjes, penseelstreken.
Na het bekijken van beeldmateriaal maakten we zelf inkt van tulpen.
De tulp werd uit elkaar gehaald, ieder deel geeft zijn eigen kleur.
Met deze zelfgemaakte inkt zijn we de tulpen gaan schilderen.
Als kinderen in de kunstles zeggen dat ze niet kunnen tekenen vraag ik ze of ze in groep 2 al konden schrijven en rekenen? Dat hebben ze ook moeten leren en ze worden er steeds beter in.
Zo werkt het ook met tekenen. Er is oefening voor nodig om beter te worden.
Maar helaas weten we allemaal dat tekenen op de scholen een ondergeschoven kindje is.
In groep 1 en 2 wordt het gestimuleerd, daarna nemen de exacte vakken het over. Weg stimulans. Met als gevolg dat kinderen de vrijheid kwijtraken om te experimenteren en gaan zeggen dat ze niet kunnen tekenen.
Ik kan je geruststellen: er is niks fout in de kunstwereld.
Als er iets niet helemaal gaat zoals je wilt is het op dat moment de bedoeling.
Je leert meer van een mislukt schilderij dan van dingen die goed gaan omdat je iedere keer hetzelfde doet.
De leerkrachten hebben een rustgevend gevoel ervaren tijdens de workshop.
Dat komt mede omdat we begonnen zijn met het zelf maken van inkt.
Letterlijk bezig zijn met de bloemen, de natuur, doet je aarden, doet je landen, maakt dat je in een andere mindset komt.
Al het andere wordt even geparkeerd.
De rechterhersenhelft wordt aangesproken.
Zintuigen worden aangezet, emoties worden gevoeld, verbeelding wordt gestimuleerd.
Op school en in ons dagelijks leven zijn we vooral bezig met onze linkerhersenhelft; rekenen, taal, schrijven en denken we in grenzen.
Het is best lastig om dan vanuit die linkerkant, zonder overgang, je rechterhersenhelflt aan te zetten en vrij te worden in je denken.
In de workshop hielden we ons eerst bezig met het maken van inkt uit de bloemen.
Dat was de overgang van links naar rechts.
Eenmaal inkt gemaakt stond rechts aan en kon men zich concentreren op het kijken en schilderen, ervaren, associeren en voelen.
Dat gaf een fijn rustgevend gevoel.
Werken in je eigen bubbel.
Yep, Kunst en Natuur werken fijn samen.
